Ben, kıraç
Susuz topraklarda, doğsamda
Severim denizi
Her akşam
Meltemler vururken kıyıya
Bir melodi duyarım
Ak köpüklü dalgalardan
"Akşam oldu
Hüzünlendim ben yine"
Bir şarkı belirir dudaklarımda
Bu şarkılar beni alır götürür
Kaç dakika
Kaç saat yürüdüğümü bilemem
Sahilde
Ak kanatlı martı çığlıkarı
Dalga sesleri böler
Hayallerimi
Yakamozlar raks eder
Güneş ışıklarıyla
Suyun üstünde
Bir ürperti hissederim
Ağaran şakaklarımda
Oysa
Akşam yelleridir
Saçlarımı okşayan

Hem
Kızsam da akşam üstlerine ben
Bir renk cümbüşü başlar ufukta
Kızıla çalan
Gün batımıdır o an
Suya dokunan
Güneşin silüeti
Pamuk yumağı gibi
Yığılan tüm bulutlar
Bir anda yangın yerine döner
Batan güneşin
Son vedasıdır bu güne
Sahil boşalır
Aheste adımlarla yavaş yavaş
Güzel bir günün
Yorgunluğudur geride kalan
Bir telaş kaplarken
Zavallı yüreğimi
Bir gün daha gitti diyerek
Hayıflanarak ömürden
Senli duygular depreşir
Yüreğimde
Ne denizin maviliği
Ne yeşilin tonları
Turkuaz yeşili kalmaz
Karanlığa boyun eğer deniz
Çaresiz

Ben ki
Ey sevgili
Her yaz akşamında
Arşınlarken sahili
Biliyor musun
Denizin dudakları eskidi
Ayaklarımı öpmekten

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ