Ben sana tutukluyum,
Bir zincirin halkası gibi bağlı,
Kırmaya çalıştıkça daha derin sarılan.
Ellerim serbest, ayaklarım yürür,
Ama gönlüm, adınla mühürlenmiş bir mahpus.
Her nefes alışımda yankılanır,
Sessizliğin derin kuyularında.
Kaçmaya çalışsam da kendimden,
Yine sana çıkar bütün yollar,
Çünkü ben sana tutukluyum.

Hangi yasaya yazıldı bu esaret,
Hangi kader kitabında adın mühürlendi?
Ben bilmeden, anlamadan,
Kendimi sana bıraktım.
Gözlerin bir kilit,
Bakışların anahtar;
Ama hiçbir anahtar açmıyor
Bu yüreğin prangalarını.

Ben sana tutukluyum,
Ne bir şikâyet, ne de bir isyan var içimde.
Bir mahkumun hücresine alışması gibi
Alıştım yüreğime çizdiğin izlere.
Her iz, bir hatıra,
Her hatıra, bir yangın.
Ve o yangında yanmayı,
Bir kurtuluş bildim kendime.

Sana yazdığım her kelime,
Bir mahkeme dilekçesi gibi.
Ama savunma yok burada,
Sadece itiraflar var,
Ve hiçbir suçluluk duymayan
Bir gönlün mahkemesi.
Çünkü bu esaret,
En büyük özgürlüğüm belki de.

Ben sana tutukluyum,
Adını andığım her an,
Bir parmaklık daha eksilir bu hapiste.
Ama yine de kurtulamam,
Çünkü kurtuluş, senin adını unutmaksa,
Ben unutmayı istemem.
Bir zincirle bağlı kalmaktansa,
Bir ömürde seninle mahpus kalmayı
Yeğlerim.

Her sabah,
Senin düşüncenle uyanıyorum.
Güneş doğar, ama ışık vermez,
Sadece sen varsın o boşlukta,
Ve ben, sana bakan bir gölgeyim.
Bu gölge, ne ışığa kavuşur,
Ne de tamamen karanlığa.
Arada bir yerde,
Seninle var olur,
Ve seninle kaybolur.

Ben sana tutukluyum,
Bir hayalin zindanında.
Ama bu hayal, bir kafes değil,
Bir saraydır aslında.
Her adımda büyür,
Her nefeste çoğalır.
Ve ben, bu sarayın içinde,
Sonsuz bir huzur bulurum.

Kaçış yok bu aşktan,
Kaçış yok bu esaretten.
Çünkü kalbim,
Bu mahkumiyeti seviyor.
Zincirler ağır değil,
Hatta o kadar hafif ki,
Bir tüy gibi dokunuyor yüreğime.
Ve ben, bu tüyün altında
Sonsuz bir özgürlük buluyorum.

Ben sana tutukluyum,
Ve bu tutukluluk,
Ne bir ceza, ne de bir ödül.
Sadece varoluşumun bir parçası.
Sen, benim kaderimsin,
Ben ise senin gölgende
Kendini bulan bir mahkum.

Bu esaret,
Bir ömür sürse de razıyım.
Çünkü biliyorum,
Senin adınla mühürlenmiş bir kalp,
En derin hapiste bile
Hürriyetin ta kendisidir.

AHMET NEJAT
Resim alıntıdır.