Saçları kalemle boyanmış,
Nefesi düğümle dolanmış.
Yazgısı yazısız kara kız,
Kelam ile yoğrulmuş kız.

Gözlerinden nefes akan,
Derin derin, sessiz bakan.
Yürürken gözlere damlayan,
Yazılmış sana da alın yazın.

Tenha sokaklarda kayboluyorsun,
Bir var olup bir yok oluyorsun.
Seherde ay gibi doğuyor,
Gecede zindana dönüyorsun.

Gönlümde dem tutar en taze yaprak,
Bir bakışın, bir ömrü bırak.
Sen nerede, senin olmayan nerede?
Sesinde saklı sessizliğinde.

Her gidişinde kapanır sayfan,
Aynaya bile baksam,
Ağlar aynam.

Şimdi çıkagelmişsin,
Yüreğin beşik gibi sallanıyor.
Ellerinde bir güvercin,
Yorgun, uzak diyarlar yüklü.
Gülüşünde bir uğultu,
Bakışın yasemin kokusu.
Ellerin buzdan bir kule,
Uzatılmaya ürkek.

Kara kız,
Kalemle boyanmış kız...
O pamuk gözlerin bakışları,
Şimdi bana ne söyler?