Saat sabahın beşi
Sana yazmak için en güzel vaktimdeyim
Yalnızlığına meze yok soframda
Aşkınla yanmakta senin için içim
Aşkınla demlenmekteyim

Saat sabahın beşi
Bir gece daha boğuldu hayallerimle
Bir gece daha geçti sensiz bu yüreğimde
Bir gece daha geçti belki uzun belki kısa ömrümde

Saat sabahın beşi
Güneş doğmak bilmedi bu gece
Karanlılar basmakta halen düşüncelerimi
Gün nasıl gelir
Gün nasıl geçer
Gece nasıl biter
Acaba hiç bildin mi gece gelenler nasıl gider

Bir çizik daha çektim sensiz gecen günlerime
Her gece arttı sana olan uzaklığım
Her gece nasıl yaklaştıysa ellerim
Şimdi çok ihtiyacım olan uyku bile uğramazken
Çek gözlerini gözlerimden
Uyumak istiyorum bende uyumak
Çizik atmadan duvarıma
Çık artık sözlerimden
Bende istiyorum normal bir insan gibi yaşamak
Çiziği ismine atmak...

Yolu uzatmadan yürümeliyim bende
Seni sevmek için geceyi beklemeden
Varmak istediğim yere varmalıyım bende
Denizin rüzgarıyla gelen ayrılık kokusunu hissetmeden..

Vermeden almayı isterdim sana verdiğim değeri illa ki
O kadar olmasa da birazını anlamalıyım
Zorları görmeden aşk olmaz biliyorum
Ama hayatının en kolay yerinde gitmeyi de istemiyorum
Bakmalıyım sana bakmadan etrafıma
Görmeliyim seni görmeden kendimi
Kelebekler bile bir gün yaşar hayatı doyasıya
Bende bir gün yaşamalıyım uğruna yandığım şeyi
Bende bir gün anlamalıyım vuslat denilen o meçhul kelimeyi

Ben seni sevemedim
Bir gece olsun ben seni sevemedim
Bir gece olsun ben seni istemedim
Kusura bakma sevdiğim
Bir gece olsun senin istediğini istemedim
Ben sen değildim...