0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
188
Okunma
Asla noktayı koyamadım sensizliğime,
Hep devamı geldi,
Bir gün daha atladı işte üstümden,
Takvim yapraklarının düşüşünü seyrettim,
Ortasından, zirvesinden:
Makul bir yerinden değil hayatın,
En keskin köşesinden,
Gölgelerin bile ürperdiği en dibinden;
Kazıdım ruhumu.
Yokluğunun bir türlü sonuna varamadım,
Kalbimin tenhalığı fezadan daha hızlı genişledi,
Sıyırdım aklımı, soydum çırılçıplak bıraktım,
Şiirlerim, sessizliğinin yanına yaklaşamadı,
Hatıralarınla bile vedalaşamadım,
Böylesine beceriksizlikle, sevgisizlikle,
Karanlığımda, yalnızlığımı bile aldatamadım,
Çaresizlikmiş,
Zayıflıkmış,
Acizlikmiş,
Gururlandım aptallığımla!
Umutsuz bir hastalıkmış sensizlik kadın,
Atlatamadım.
5.0
100% (2)
