YOLLAR VAR

Başlangıcının bile farkında olunmadığı kıvrımlarıyla
Ağıdı, umudu, heyecanlı bekleyişleri, sallanan elleri
Ve gözyaşlarıyla uğurlamaları içeren bitimsiz yollar,
Onun özneleri farklı rollerde her yönden, her zeminin
Sayısızca hevesin, kiminde yeni yeni başlangıçların
Hayallerin esiri olarak alınan nefeslerin, emeğin
Dirilişlerin, fırtınalar koparak yeniliklerde insanlar…

Bilimsel verilerle çıkılan ufuklar, yeni icatlara çıkar
Gözlem, deneyim ve binlerce sayfalık kitaplar
Gün gelir taşır isimleri yaldızlı kalemlerle zirveye
Molaları da var bitimsiz her yolun, nefeslenilir
Uzandıkça yeni duraklara yenilerine heveslenilir
Ve başlangıçlar çok geride, efsunlu bir mazidir.

Büyütür kimisi de, olgunlaştırır günden güne
Önce duruşta zorluk çekilen halden evrilimdir
Sonra alabildiğine koşmak, yorulmak, durulmak
Her gücü bulduğunda yinelenen büyük ivmeyle
Geçmek zorlukları, engelleri bir bir aşmak
Bir türkü tadında kocaman hikâyelere özenmek
Ve tayin etmek pusulasını gidişatta gözü pek
Biriktire biriktire dostluklardan anıları tek tek
Bir külliyatını doldurmaktır yol, ömre denk.

Bir de ne yapsanız açmazdır, yoktur çare
Uğraşılar ve harcanan türlü emek nafile
Derler ki çıkmaz sokak, bir odur geri getiren
Ne var ki dönüşlerde yoktur sizden de kalan
İstemem kimselerin yolu düşmesin dara
İşte tam o anda yaşanır esastan yoksunluk
Dünyalar sizin olsa, feyzi vermez olur hayat
Belli belirsiz yönlerde yürünür, gama bürünür
Ve yalnızlığın bitimine dek, hayaldir görünür.

Kesişir gizemlerle bilemezsiniz, belki de kader
Öylesine zarafetle yankılanır ki kimi yol
Size, bize, her birimize uzanır olur kanat, kol
Karanlığı, sisi dağıtır da milletin üzerinden
Kurtuluşa evrilir, onunla esaretler de devrilir.
Yazılır yeniden öyküsü bu dirilişin, devrimdir
Haritalar yırtılıp atılır, çizilir yeniden sınırlar
Bir başka şafakla uyanıştır bu, mavi gözlerle
Bitti denilen yerden millet, geleceği kucaklar…

Oğuzhan KÜLTE