GRİ VE SİYAH

Biliyor musun?
Artık günlerim gri ve siyah,
Hem de en koyusundan…

Gündüzüm sisli puslu, güneş görünmez,
Kuşlar göçmüş gitmiş, bilinmez uzaklara,
Bir tek çiçek kalmamış eğilip koklayacak,
Ağaçlar isyanlarda yapraklarını dökmüş,
Sular çağlamaz olmuş, kaskatı…

Gecem zaten karanlık, ay bile küsmüş,
Bilsen nasıl da soğuk,
Kutuplar bile daha sıcaktır, inan,
Kat kat giyinsem, sonra kat kat örtünsem,
Yine de faydası yok,
Hem de hiç…

Bilirim bilmezsin, üşüyen ruhumu,
Teninin sıcaklığına hasret olduğunu,
Hani özlemin yakıyor kavuruyor da,
Ruhum yokluğunun ayazında,
Titrek, sessiz, çaresiz ve tutsak…

Biliyor musun?
Sensin bu gri ve siyah günlerimin sebebi,
Yalnız koyup gittin ya beni,
Yaşanmışlıkları hiç umursamadan,
Bir acı kahve kadar hatırım da yok mu?
Yok mu?
Yok muş…

Ah bir sona erse şu renksiz günlerim,
Görünse gökyüzünün mavisi,
Yaprakların yeşili,
Papatyaların beyazı,
Güllerin en kırmızısı,
Leylakların koyu lilası,
Bir de lalelerin limon sarısı…

Güneş hiç batmayacakmış gibi doğsa,
Bulutlar cesaret edemese önünü kesmeye,
Kuşların cıvıltısı sarsa her yanı,
Dereler berrak renkli sularıyla coşsa,
Eşlik etse, taşısa mutluluğumu ta uzaklara…

Bitir artık gri ve siyah günlerimi,
Gökkuşağına dönsün hayatım,
Sebebi sensin,
Çaresi de sen ol…

Hami TURAN
05.12.2024 ANKARA