SAVAŞ VE ÇOCUKLAR

Her yer barut kokusu, kasveti ruhu sarar,
İnsanlarda bir telaş, sığınacak yer arar,
Hastane güvenlidir, belki de işe yarar,
Hiç kimse bilemezdi, o yer en yanlış karar.

Çocuklar bir arada, oyunlar oynamakta,
Eller havaya kalkmış, neşe ile bakmakta,
Şarkılarda söyleyip, hem de alkış tutmakta,
Olacaktan habersiz, kahkahalar atmakta.

Önce sarsan gürültü, sonra her yer toz duman,
Dağılan parçalardan, kaçmak için yok zaman,
Dehşet sarmış bedeni, o çığlıklar ne yaman,
Kimi için artık geç, aman Allah’ım aman.

Küçücük bedenleri, sağa sola savrulmuş,
Gözlerde büyük korku, fal taşı gibi olmuş,
Ağlayamaz bir halde, dilleri de tutulmuş,
Titreyen dudakları, enkaz tozuyla dolmuş.

Eller yüzler giysiler, kırmızıya boyanmış,
Yaralı anne yerde, yavrusuna sarılmış,
Kanlı ayakkabılar, yıkıntılarda kalmış,
Yürekler paramparça, yaşlar sel olup akmış.

Bu yaşanan vahşetten, insanlık utanacak,
Bebek ve çocukların, ahı sizi tutacak,
Sorulacak hesabı, mahşere kalmayacak,
Sebep olan katili, cehennemler kusacak.

Hami TURAN
20.10.2023 ANKARA