0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
102
Okunma
Nefes
Bir rüzgâr eser içimde,
Adını bilmediğim bir yerden,
Sessizliğin ortasında yankılanır,
Her nefes, bir umut gibi.
Gökyüzü dar gelir bazen,
O derin mavilikte ararım seni,
Bir soluk alır, bir de veririm,
Sanki hayata seninle tutunurum.
Nefes, sadece bir yaşam değil,
Bir hatıra, bir dokunuş belki,
Her anın içinde bir hatırlatma,
"Buradayım," der gibi.
Ve bazen usulca bırakırım kendimi,
Sessizliğin kollarına,
Nefesimi duyuyorum hala,
Sonsuzluğun kıyısında.
