bir ağrılı gün daha uyandı,
öyle yeni doğmuş bebek gibi,
oysa dün çok ekşiliydi,
ham meyveler gibi,

ocağın üstünde tıslıyor kara yazgım,
yumurtalar cik cik ötüyor,
öyle acı biber gibi,
bir ben bir masam ağlıyor bebeler gibi,

bir sürü harf eteklerimden göğe,
gökten soframa dökülüyor,
kimi ekmeğimin üzerine yağ gibi bulaştı,
kimi çayımın içinde bata çıka anlatıyor,

ben tüm bu zamanlar içinde,
hangi zaman diliminde,
hangi günü geceden söküp atıyorum,
kayıp bir zamanın saniyesi düşüyor ellerimden,

uyanmak istiyorum,
uykunun uykusuzluğu diyorum,
sonra kabusa al çantanı başka diyarlara dediğimi sanıyorum,
belkide hepsi bir sanrı,

gözlerimi ellerime alıp bakıyorum,
dilim durur, suskunun elinden susu alıp kenara koyuyor,
“uykumuydu karalama defterini temize çeken adına da günebakan günaydın diyen” diye diye dilimde tüyler kanatlanıyor…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz