0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
212
Okunma
Seyreyen zihnimde ürettiğim hastalık mıydı aşk!?
Bana bıraktığın kırıntılarla güç bela yaşatmaya çalıştığım,
Ki elinde olsa onları bile söker alırdın;
Kızgın bir hançerin ucuyla bir keneyi dağlarcasına,
Vücudumun erişemediğim kıvrımlarına serpilmişsin,
Karanlıkta,
Tüm umutların tükendiği,
Toprakların küstüğü bir karanlıkta,
Yankılarınla, rüyalarımdan gözyaşlarıma devrilmişsin,
Engel tanımayan bir çığ gibi,
Cennetin parıltısı sandığım beyaz ölüm:
Her parçasını çırılçıplak ezbere bildiğim tımarhaneme,
Yeni bir hücre, çürüme,
Çaresizliğimin körlüğüne yeni bir bölüm olmuşsun,
Gözlerindeki vahanın rahminden,
Mecnun için çölü doğurmuşsun.
Aşk, aç bir köpeğin,
Aynı kemikle bir ömürlük ilişkisi!
Sanmıyorum bildiğini kadın,
Ne çok sevilmişsin!
5.0
100% (3)
