Gitmem asla diyerek dağ gibi bir sevgiyi gözlerinin mücevheriyle kalbime işledin.
Üzüntüden kahrolan her zerremi kucaklayıp beni tümüyle mutlu ederek
Lambaları tek tek yakarak ömrüme ışık oldun.
Samimi sohbetlerinle ruh halime âdeta bir ruh daha katarak
En büyük merhamet insanın insana verdiği değerde saklıdır diyerek
Reklerin büyülü gizeminden, hayatın zorluklarından bahsettik.
En güzel duyguları içimizde taşıyarak kelebekler misali ağır sevişmelerin tutkusuyla
Nakaratı bol türkülerin ezgileriyle içten içe kaybolduk...

Kasımın en güzel zamanlarını gönül hanemizde saklayarak
Anbean bize esen havanın buğusundan ilham alarak
Nazlı bir bebek gibiydi ruhuma ışıyan güzellikler.
Mantığın beyin hücrelerinde var olduğunu
Azmin en güzel sevgi limanında konuşlandığını
Zenginliğin tok gözüyle merhem olmuştuk dokunduğumuz herbir şeye...

Perdeler beyaz renklerde açılıp kapanıyordu
Ruhu ezen türküler söylenirken sözler göklere uçuşuyordu
Eğrisiyle doğrusuyla barışık yarınlarla
Nazımın ruhundan akan aşkı muhabbetlerle
Sevgi diledik aşkı sezdik ruh ruha, ten tene.
En güzel olgularla hakiki anılar biriktirdik
Sonu hüsran olmayan bakışların içinde kaybolarak...

Dertten kederden çok uzakta
Onarılmış duyguların çoğalmasıyla
Kutsallığın hak ettiği her şeyi hakkıyla yaşayarak
Tepeden tırnağa kalıcı merhabalara konarak
Olumsuzlukların uzağında pak hikayelere konarak
Rüzgarın sesinden kulağa hoş gelen ebedi aşk diledik yarınlara dair...

Mehmet ÖKSÜZ