İnsanlık var olduğundan beri Tanrı arayışı içinde olup ilahi dinler(Müslümanlık ,Hırıstiyanlık v.s.) ve öğretiler(Budizm, Taoizm v.s.) gibi toplumlarda ki sapmaları, hataları ve insan olma vasıflarını düzenlemek için var olmuşlardır. Lakin tüm bu öğretici, eğitici, insanı insan yapan değerlerin en güzel biçimde ortaya konmasına vesile olan, insanları eğiten, yücelten anlayışlara karşılık toplumlar da ve toplumu oluşturan insanlar da istenilen ahlaki değerlere ulaşılamamıştır.
Bunun nedenlerinden biri insanın doğasını oluşturan genetik kodlar(Suça eğilim, bencillik, üstün olma sevdası, cinsel dürtüler gibi) etkenler olumsuz yönde insanı etkilemiştir.
İkinci olarak dinleri ve öğretileri kendi çıkarları için kullanan dinci dediğimiz insan figürleri ve onların toplum üzerindeki baskıları, toplumlarda ahlaki değerlerin tam olarak yaşanmasına ve suçların ortadan kalkmasına engel olmuştur.
Ortaçağ Avrupasında Hıristiyan din adamlarının yüzyıllar süren egemenliği ve vahşeti bilinen bir gerçektir. Bunun yanı sıra İslam toplumlarında ki mezhep savaşları ve savaşları körükleyen çıkarcı din adamlarının varlığı, Müslüman toplumlara nasıl büyük acılar yaşattıkları ve yaşatmakta oldukları aşikar biçimde ortada durmaktadır. Son birkaç yüz yıldır bu acıların yaşanmasında, Emperyal güçlerin ajanlık çalışmaları ve sadık kuklaları da bu acıların yaşanmasına ön ayak olmuşlardır. Günümüzde onlarca Arap ve Arap olmayan İslam ülkesi varken, İsrail’in yaptığı vahşet tüm çıplaklığı ile ortada durmaktadır.
Bu şiirim acizane bu duyguları dile getirmek için kaleme alınmıştır. Ne samimi bir din adamını, ne de dinini gerçek manada yaşayanları incitmek için kaleme alınmamıştır.
Saygılarımla…