0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
133
Okunma
Olmayanım
Yine Kasım’ın son günleri,
Sevemedim senin kadar, olmayanım,
Buz gibi yalnızlıkta ellerimi ovuştururken,
Geceleri fikrim uyutmaz, yalın ayak koşuştururken.
Sevemedim işte, olmayanım,
Sen olma yanım,
Olmayan kadınım,
Sensiz geçen sabahlarım,
Üşür ellerim, buz tutar kanım.
Artık kendimden de ümitsizim,
Bazen gözde yaş, bazen dağ yamacında bir sisim,
Ve yitiririm her şeyin anlamını,
Dönüp bakarken geçmişe, kaybolur her izim.
Güneşi bekler gibi ölümü bekler bu gözler,
Aklıma düşer vedandaki bıçak gibi sözler,
Sönecektir elbet bu volkan ve avucumdaki közler,
Bir gün her şey biter, canım çıkar,
Çıkmaz aklımdan o yeşil gözler.
Ebulfez Taşdemir
5.0
100% (2)
