6
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
297
Okunma
Güz vurmuş gülleri, gazele dönmüş,
Bülbül figan eder, yar diye diye.
Ağlaya ağlaya, göz feri sönmüş,
Bülbül figan eder, yar diye diye.
Küçücük yüreği, gam ile dolmuş,
Ayrılık derdinden, saçını yolmuş,
Vaz geçmemiş yârden, sararıp solmuş,
Bülbül figan eder, yar diye diye.
Yüce dağlar yalnız, aşılmaz imiş,
Kafa bulanmadan, şaşılmaz imiş,
Haktan medet yoksa koşulmaz imiş,
Bülbül figan eder, yar diye diye.
Hasretlik yıkmış da, yürek bendini,
Kimler bilecek şu felek fendini,
Ağlaya ağlaya, üzmüş kendini,
Bülbül figan eder, yar diye diye.
Özbekoğlu neyler, derman Allah’tan,
Ömür bir servettir, ferman Allah’tan,
Doğruyu bularak, varman Allah’tan,
Bülbül figan eder, yar diye diye.
*
25.11.2024 Konya
Durmuş Ali ÖZBEK
Kültür Bakanlığı Halk Şairi
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz