1
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
267
Okunma
SUÇ VE CEZA
Cananın yüreğinde artık doldu miadım
Renklerin cümbüşünden siyaha çaldı adım
Ne el benim ne boya, yalnız tuvaldır tenim
Kırık zanlar altında çiğneniyor bedenim
Kadehimi daldırdım vefa denilen kür’e
Meğersem çıkarmışım lakabımı nanköre
Sanırım dost gönlünden bu oldu bana seza
Öldürmeyen ağudur böyle kesilen ceza
Çırpınışım beyhude bir şey gelmez elimden
En ağır ceza geldi vicdan ve emelimden
Benim kendi ellerim parçalıyor yakamı
Yıktılar yüreğimde sevgi denen makamı
Güvenin cılkı çıktı artık yazan yazana
Ariflerin erdemi düştü kaynar kazana
Bir tutarsız mecra ki çatışıyor kalemler
Arada harcanıyor nice masum alemler
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz