Bütün renklerin cemi bu mevsimde görülür
Sarıya döner yeşil,yaprak içe dürülür.
Yaşanan her anından sanki hesap sorulur
Ekmediğini biçer Amasya’da sonbahar.

Çakallar’da ağaçlar sararmaya başlamış
Sonbaharın her tonu ruhlarına işlemiş
Buruşmuş bir kaç yaprak,ayaz onu haşlamış
Oturmuş da renk seçer Amasya’da sonbahar.

Amasya geceleri uzun,sessiz ve soğuk
Yaşlı çınardan bir ses duyulur boğuk boğuk
Dökülen yaprakların başları öne eğik
Şehrine hüzün saçar Amasya’da sonbahar.

Uyanırsa bir sabah beyaz bir örtü ile
Kuşlar da uçar gider kutsal bir dürtü ile
Çeker mi koca şehir yükünü sırtı ile
Kim bilir nere kaçar Amasya’da sonbahar?

Geç doğup,erken batan güneş,güne sığmazsa
Uykuya dalmak için doğa boyun eğmezse
Bereketli yağmurlar mevsiminde yağmazsa
Artık kendinden geçer Amasya’da sonbahar

Vahdet-i Can (VAHDET ÇİL)