Nazım bilmez kalemler
Mızrap vurmaz teller.
Kendi çalar kendi dinler
Geç kaldım dostlarım geç kaldım.

Mecnun Leyla kıssası olmuş masal
Çobanın çaldığı kaval
Koyunları otlatmaz merada
Geç kaldım dostlarım geç kaldım.

Oysa sevgiyle doldurdugum, yalın yaşamımın yoksunluklarına rağmen ,sıcacık bakışımla dünyalar kuracaktım geç kaldım.....işte bu yüzden yaşamı kalıplaştırdıkça erimem ,
Bu yüzden Şimdi gözyaşlarımı sakların denizleri aşacak içimde .....

Yaşam sürecinde yapılması gerekenin yapılamayışından ve bu baglamda geçmişe duyulan özlemin yarattığı hüznün ağıta dönüşmesi olarak algıladım bu dizeleri ... şiir suskunluğa ve yapılamayan geç kalınan bir yaşam tutsaklığına
karşı bir isyan çığlığı olarak çıkıyor yola....

Kullanılan dil, geçmişe yapılan göndermeler ve gözlemlerin anlatılmasındaki alçakgönüllülük şiiri daha da güçlü kılıyor,rahat okunan, okundukça çoğalan ve okurun bilincinde daha da uzayan çok güzel bir şiir.

Tebrik ederim kaleminizi
Irmaklar gibi sevgi çoğaltıp ,okyanus bakışlı yüreklere akacagımız günler umuduna
Dostlukla selamlar......