41
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1597
Okunma
Her sabah ezan okunur.
Bak asmalar dua ya durdu derdi annem
Benim düşüncelerim kısırlaşırdı şehrin
Labirent sokaklarında
Acıların desteklediği kara günlerim saçlarımda
Beyazlarken
Şimdi suçsuz diyorlar uğranlar da çürüyen meyvelere
Meyveler bahar serinliğinde
Ne yol değişti ne yolcu değiştirildi
Oysa ne karartılmış geceler yaşadık gün ışığında
Derinleştirilmiş zulmün yasallaşmış hali
Benim şahitliğimin hiç bir yasallığı yok
Yüreği kirlimidir bütün ihbarcıların
Yetim hakkına elleri değnekli
Evlerinde bütün perdeleri hünerli kıvrımları ağlıyor
Ay geceye yanıyor güneş gündüze kanıyor
Sokaklar çiziyorum isimsiz ve kimsesiz
Gülüşü değişmiyor çocukların hep aynı
Oyunları değişmez kağıttan dır topları
bunları düşünmek bile suç sayılır
Çaresizliğin sessizliği durak olmuş yaşlı yüreklerde
Emekleri ölüm kuyruğu
Kader nedense umutla yaşatır avam tabakasında
Aklımdaki bütün yollar bir kitabın son satırları
Bir ömrü denedim bir gecede yeniden
Sabahın ezan okunan saatlerinde uykusuzum
Rüzgar vuruyor uğranlar da çürüyen meyvelere
Duvardaki asmalar dua ya durdu
Annemin kalbi Yasin okuyor
Asılıyorum ipte çürüyen meyveler gibi
Bu şehir nerde, neden karanlık anne
15.10.2008
SOKAK ŞAİRİ