Ansızın çıkar karşına, beklediğin o an,
Kader derler adına, anlamazsın ne olduğunu, inan.
Aptallaşırsın o an, kalp atışların hızlanır,
Ağlamak istersin, ama ne fayda, ne çare, kanar.

Yaptığın hataların, yanlışların bedeli bu,
Sınavın başlar, kaderin seni sınar, görürsün ruhu.
Biz insanoğlu, hemen karalamaya hazırız her şeyi,
Kaderim bu deriz, büyülenmiş gibi, dinleriz her tezi.

Oysaki kaderi yazan bizleriz, nefsimize göre yaşarız hep,
Zalim hayat, kötü dünya deriz, suçlarız buluruz bir sebep.
Hâlbuki dünyayı kirleten bizleriz, kendi ellerimizle,
Allah güzel bir dünya bahşetti, bize dolu nimetlerle.

"Sınanacaksınız" dedi, "Unutmayın fanisiniz,"
Kanmayın dünya malına, nimetine aldanmayın, biliniz.
Kimi gelir sevabıyla, kimi gelir günahıyla,
Ruhun sınavı başlar, kaderin hükmüyle, vedasıyla.

Yaptığımız her seçim, yazılan bir harf sanki,
Kader defterine işlenir, silinmez, kalır baki.
Pişmanlıklar düşse de peşine, fayda etmez bil,
Dönüş yok artık, geçmişe ağlamak boşuna, dinle ey dil.

Önemli olan şimdi, yarını nasıl yaşarsın,
Tövbe edip af diler, ruhunu nasıl aşarsın.
Kader, bir yol çizmişse, yürümek düşer bize,
Ama yolu aydınlatmak, kendi gayretimizle.

Unutma, her düşüşün, bir kalkışa gebedir,
Her sınav bir imkan, ruhuna bilgelik ekler.
Şikâyet etme boşuna, kendini sorgula biraz,
Kaderin cilvesinde, sen varsın, sen varsın az.

Ve son söz, ey insanoğlu, aç gönlünü Hak’ka,
Teslimiyetle yaşa, kalbinde olmasın yara.
Huzur bulursun o zaman, dünya bir cennet olur,
Her şey kaderdir de, kaderi yazan sen olursun.

Sanma ki tesadüftür, karşına çıkan her şey,
Her an bir tecellidir, görmeyi bilmeli gözler.
Hayat bir ayna gibidir, ne verirsen onu alır,
Kader dediğin aslında, ettiğinle bulunur.

Yanlış yola saptıysan, kabahati kendine bul,
Başkasına yükleme suçu, kendi içini yokla,
Affetmeyi öğrenmeli, hem kendini hem de canları,
Yoksa bu yükle yaşanmaz, ömür boyu bu yarayla.

Kalbinden geçen her düşünce, bir tohumdur aslında,
Ektiğin her eylem, kaderine şekil verir sonra.
İyilik ek ki iyilik bulasın, huzurla dolsun için,
Unutma, her an bir başlangıç, her nefesin yeni bir seçim.

Şeytana uyup, nefsin peşinden gidersen,
Sonu pişmanlık olur, acıdan bir yol seçersen.
Ruhunla hesaplaşmalı, vicdanına kulak vermeli,
Kaderin hükmü değil, kendi tercihin bilmeli.

Bu dünya bir geçit, imtihan meydanı bize,
Gelen gider, kalan yolcu, döneriz Hakk’ın izine.
Mal mülk hepsi boş, bir kefenle gidersin,
Amelinle baş başa, kaderin seni çizsin.

O yüzden ey insan, uyan gaflet uykusundan,
Kaderin elinde değil, kendi elindedir destan.
Her günü bir fırsat bil, pişmanlık duyma asla,
Yarın çok geç olmadan, hayata sarıl, yaşa.