"Yürekte derin iz bırakan bir sevda, ne geçer gönülden ne de unutulur zamandan; umutla beklerken sızıyla yaşanır."

Yıllar geçse, zaman dursa,
Bitmeyen ıstırap sarsa,
Aşkımızın hatrı varsa
Beni sensiz koyma gönül.

Yüreğimde eski sancı,
Yarım kalmış sevda acı,
Kefen topraklar baş tacı,
Gel de sar içimi gönül.

Şimdi bir veda zamanı,
Suskun artık, soldu anı,
Gözyaşımla sildin alnı,
"Sonsuz" dedim, kaldın gönül.

Sensizliğe alışırken,
Ağır ağır silinirken,
Unuturum belki derken
Beni benden alma gönül.

Son bir sözle uğurlarken,
Hatıralarla yanarken,
Mazide seni ararken
Külümü savurma gönül.

Gönül derman bilmez misin?
Her sevdaya yenilirsin,
Her defasında gidersin,
"Dur" dedim, durmadın gönül.

Bir özlem ki yakar içten,
Buruk acım düşer geceden,
Büyür içimde bir bilsen,
Yine de vazgeçmez gönül.

Bir umutla güne başlar,
Kapanmaz yara yavaşlar,
Her gün yeniden can yanar,
"Geçer" dedin, geçmez gönül.

Ne gölgem kaldı ardında,
Ne de bir hayal sonunda,
Sürüklenirim yolunda,
"Unut" dedim, unutmaz gönül.

Kumcu’da savrulur eşkal,
Çöl rüzgarı gibi, ahval,
Bir avuç düş, bir eski hal,
"Bitsin" dedin, bitmez gönül.

Halil Kumcu
11 Kasım 2024 / Pazartesi / Ankara