Tavanı tararken zemin göründü
Kokuşmuş boyanın içine düştüm
Makara sararken emin göründü
Sözünden cayanın içine düştüm

Kalbini yokladım her gün her hafta
Bir taraf seç dedim, kaldı arafta
Hadi yürü dedim, helâl tarafta
Haramla doyanın içine düştüm

Kolları sıvadı aşırmaz dedim
Süt koydum önüne taşırmaz dedim
Tatlı söze kandım ısırmaz dedim
Yılanın çıyanın içine düştüm

Daha ben gelmeden rakibi yormuş
Ardımda adamlar takibi kurmuş
Soyguncu deyyusu ekibi kurmuş
Aşırı furyanın içine düştüm

Adem dedim ne namlıdır ne şanlı
Her şey mübah artık çıkarlar yanlı
Merhamet tükenmiş hep gözler kanlı
Canlara kıyanın içine düştüm

Baki olanlara hayel kurarken
Doğru yolu adım adım sorarken
Kör ettim gözümü ilim ararken
Hep geri sayanın içine düştüm

Temizliği yapan yağmura yazık
Yaratıldığımız çamura kazık
Allah’ın verdiği hamura yazık
Bozulmuş mayanın içine düştüm

Zaman başkalaştı çoğaldı softa
Kitaplar okunmaz bekliyor rafta
Şeytan dolaşıyor aralı safta
Nefsine uyanın içine düştüm

Edepsiz doğruyu yalana kardı
Çoğaldı çocuğu etrafı sardı
Mihman’lı uykunun anlamı vardı
Tabirsiz rüyanın içine düştüm

İshak Aras (mihman)
Söke Aydın