Sahte sevgilerin,
Boş dünyalarına ait kısa bir öykü bu;
Jileti vurup da bileklerine,
En derine!
Kanı akıtırcasına damardan;
Çıktı rayından
Tüm yaşanmışlıklar…

Adını mektuplara,duvarlara
Şiirlere,şarkılara kazımanın da anlamı yok ki!
Sevgi;
Bir kuruşa düşmüş sokaklara
Karaborsada tükenirken
Ve sahteleri çıkmış piyasada
Gerçeğinden daha cesur gezinirken;
Sana ‘seni seviyorum’ dememin de anlamı yok ki!

El ele tutuşmalar gölgelere,
Hatta kuytulara saklanmış,
Şarkı sözleri anlamsızlaşmış,
Her şeyden önemlisi
Tüm hayatını bir hiç uğruna AŞKSIZ harcamışların sayısı
Dağ gibi gözlerimin önünde
Çoğalırken;
Benim sana güzel bir gelecek vaad etmemin de;
Anlamı yok ki!

Umutsuz vakaların,
Çaresiz hastalıklarına ait ufak bir reçete bu;
Dünü yakıp
Bugünü arkada bırakıp
‘gel gidelim’ lerin yarınlarına
Ufak bir yolculuk bekli de…
Ne dersen de!
Ben seni;
Umutla uyandıracağım sabahlar,
Huzurla uyutacağım akşamlar için sevdim.
Yağmurlar yağdığında ,
Beraber ıslanıp birlikte hasta olalım istedim.
Şimdi seni bu saçma sapan yerde
Bırakıp gitmenin de bir anlamı yok ki!