0
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
584
Okunma

Geceye müptela bir şairin
Siyah mürekkebidir karanlık
Yazar gökyüzüne geceyi
Kovalarken akla düşen ilk dizeyi...
Günün en yorgun saatinde
Doğum sancısındadır parmaklar
Bir kağıt bir kalem kafidir
Batan bir güneşten
Şiir gibi bir gece doğurtmaya...
Ne geceler doğdu ellerime
Sabahı zor eden sızısıyla...
Herkesin harcı değildir
Geceye dokunmak
Karanlığa ilmek ilmek
Aydınlığı dokumak
Zor zanaat ışığı anlatmak
Okumaktan uzak acizliğe...
Her gecenin sonunda
Nur topu gibi bir güneş
Doğar karanlığa inat
İnadına ışığa biatle...
Ne güneşler battı yüreğime
Sensizken içimi yakan ateşiyle...
Zordur geceye dokunmak
Hele ki gecenin gözleri
Yar ise...
Çağdaş DURMAZ
5.0
100% (11)