Gitti diyorlar seni de, bir daha da olmayacak!
Biraz sonra şu kapıyı açıp, girmeyecekmişsin
Bu ev kahkahalarınla bundan sonra dolmayacak
Gül kokulu saçlarını saçıp, örmeyecekmişsin

Kim saracak hastalanıp, ateşlere yandığımda
Gök gürültüsü, şimşeği, kör kıyamet sandığımda
Kan ter ile kâbuslardan çırpınıp uyandığımda
Teselli için alnımdan buse vermeyecekmişsin

Sana söz; artık komşunun camını kırmayacağım
Yalnız kaldığımda, absürt hayaller kurmayacağım
Lastikten sapanlar yapıp, serçe de vurmayacağım
Büyüyüp, adam olunca beni görmeyecekmişsin

Anne; kul, hakk’ı dünyada aramasın diye imiş
Anne; cansıza can veren en kutsal hediye imiş
Anne; insana verilen büyük ikramiye imiş
Bana talih kuşu olup, bir gün gülmeyecekmişsin

Duydum; çok istiyormuşsun torunlarını görmeyi
Elinden düşürmezmişsin minik patikler örmeyi
Ben çekerim, diyormuşsun kirpiklerine sürmeyi
Sevdiğim kızın adını sen hiç bilmeyecekmişsin

Herkesin yüzünde acı, herkeste bir ayrı çaba
Ne çok seviyormuş seni, konu komşu tüm akraba
"Asıl ölüm, unutulmak olur" diyor Alibaba
Seni kalbimde saklarsam asla ölmeyecekmişsin