Türkün beldesinde yiğitler bitmez
Boyumuz Oğuz’a dayanır bizim.
Bastığımız yerde yaban ot bitmez
Toprağımız kanla sulanır bizim.

Vatan için serden geçerken erler
Can feda ederken gözleri güler
Dünyaya gözünü açan bebeler
Tekbir sedasıyla dillenir bizim...

Ecdadımdır Fatih, ceddim Alparslan
Kökümüz, özümüz, ülkümüz İslâm
Türk’ten çakal çıkmaz, her biri arslan
Kuzumuz kurtlara bilenir bizim..

Ümmetin rehberi, gerçek lideri
Ol Habîbi, iki cihan Serveri
Şeytanın peşinde olamaz çeri
Topumuz Allah’a inanır bizim.

Mertlik mayamızda, soyumuzda var
Abdestsiz süt vermez bize analar
Görünmeyen kurşun gibi duâlar
Karşımızda dağlar bölünür bizim.

Kutludur albayrak altında yatan
Kanını bayrağın rengine katan
Ebed müddet nöbet yeridir vatan
Hudud’da şehit’ler salınır bizim.

Ters taraftan hoyrat bir yel esince
Masuma kol, kanat gereriz önce
Ölümüne kadar, deriz sevince
Sevdamıza kara denilir bizim...

Vatan bize ana, yâr, ekmek,sudur
Gider dağ başına açarız çadır
Yiğitlerin adı Alp ve Bahadır
Kızlarımız Hilal, Sılanur bizim.

Derdimiz, davamız Hak ve adalet
O yüzden düşmandır bize cehâlet.
Zalime kıyamet, küfre sefâlet
Nam’ımız dillerde dolanır bizim.

Hadsize haddini bildiririz biz
Her zaman, her yerde adalet deriz.
Yeryüzü, gökyüzü ve mavi deniz
İslâm’ın nûr’uyla belenir bizim.

Bir kardeşiz türk’ü, kürd’ü, çerkez’i
Gönlümüz çok geniş alır herkesi
Âlemi İslâm’ın ana merkezî
Yolumuz Kâbe’ye ulanır bizim...

Her gaza sonunda olsa da pişman
Asla vazgeçmedi yurdumdan düşman
Gelse de her yandan, yanılıp şaşmam
Sanmayın aklımız bulanır bizim.

İmân tahtamıza işlemez oklar
Sevdamızı güçlü kılar zorluklar
Vatan hainleri, kanı bozuklar
Gaza meydanında elenir bizim.

İçerden, dışardan, ve dört bir yanım
Çevrili ezelden, çoktur düşmanım
Nûrfânî’yim, Ertuğrul’um, Hasan’ım
Şanımız Osmanlı bilinir bizim...

Nuriye Akyol
1/Mayıs/2021