Sanki eski bir masaldan dökülür sesler,
Anlamını yitiren o küskün yankılar.
Birbirine karışır rüyalarla gerçekler,
Uzak bir denizden sahile vurmuş gibi,
Yüreğin sakladığı gizli bir ah çekiş...

Sevdanın dokusu silinirken avuçlardan,
Sabırsız bakışlarla kayboldu zaman,
Birbirine yaslanan hayaller boşa düştü,
Hüzün savurdu hepimizi bir yana,
Bir sevda türküsü kaldı, gözyaşıyla yoğrulan...

Toprak kokusu çekilmedi daha,
Yarım kalmış ağıtlar göğe yükselirken,
Gök gürledi, yıldızlar göz kırptı,
Bir sevdanın yasını tuttu şehirler,
Kimse durup dinlemedi yürekler dağlanmışken...

Sert kayalar ayırdı elleri,
Bir sevda ile yüreği,
Arada kaldı kırık bir dal gibi,
Yıldızlar bile kayıtsız kaldı bu sonbahara,
Sevdanın harıysa hep devam etti yanmaya...

Mevsimlerden yalnızlık düştü şehrimize,
Yollar kapandı, kalbimizde açılan çukurlar,
Gökteki bulutlar bile kavuşamadı yere,
Bir aşkın gölgesinde saklı kaldı son sözler,
Kanayan bir yara oldu bu sözler yüreğimizde...

Bahadır Hataylı/22.10.2024/09.10/Sancaktepe/İST