Sen yüreğim yok diyorsun
Yüreğini ne yaptın bilmiyorsun
Göğsümün altında yok sandığın
Ben seni o yüreğimle seviyorum…


Ben eşya bile düşünür duyar diyorum
Düşüncenin soylusuna gülüyorsun
Yitirdin güzeli sevgiye giden yolu
Sana nasıl ağlasam ki insanoğlu…


Gözpınarların kurumuş, ağlayamıyorsun
Soldurmuşsun dalında gonca gülünü
Kapatmışın pencereni sevginin yücesine
Ne sabahlar bir şey söylüyor, ne seher yeli...


Katıya tapıyorsun, katıdan anlıyorsun
Yağmur veriyor diye seviyorsun bulutu
Balık verir diye sadece denizi
Bilgi, terazide tartılandır diyorsun…


Huzur veren düşlerin vardı hani
Onlar artık masal mı oldu?
Ayrık otunda boğuyorsun ruhunu
Günlerdir burkuyor halin içimi…



Gözlerin gözlerimden ayrılalı
Gönlüm gönlünden bir, bir kopalı
Kılık değiştirdin ve yitirdin beni
Bitirdin, yok ettin yüce tertemiz sevgiyi…


Kaçtın hep yüceltenden, yükseltenden
Nasılda yıktın hayali, sevgiyi, umudu sen
Hep isterim, isterim türküsü çağırdığın an
Ne renk kaldı ne de gökyüzü sonsuzluğu…


Göğsünün altında yok sandığın;
O küçücük, sıcacık kalp çarptıkça
Sevgiyi besleyen ırmaklar aktıkça,
Ve yeniden doğar özlenen sevgi…


Ama yinede derim ki ben!
Sevgi damarlarından akar büyür
Umut güzel şeydir ey sevgili!
Ben onu bekliyorum şimdi…