TÜRKİSTAN TÜRKİSTAN
Yusuf Yılmaz
Gönlüm yaralı hududu yoktur,
Sınır boylarında tel örgülere sabrım yoktur.
Doğan güneşin Ufkunda gözlerim pustur.
Uçan kuşlara haber sorarım;
Ben burada, yüreğim Türkistan da ağlar durur.

Kırılan daldan kopan kurumuş yaprak gibiyim;
Rüzgarın önünde savrulur giderim.
Bahcemde gül açınca, dalıma bülbül konardı
Bozkurt bakışlı Uygur balaları boynuma sarılır ağlardı
Şimdi viran olmuş Türkistan boylarında
Soydaşlarım yanar kavrulur.

Gözlerim yaşla dolmasaydı,
Ah! bu ayrılık olmasaydı,
Kartallar geri döndü,
Kara haber getirmeseydi.
Ah Türkistanım Canım Türkistanım,
Seni ne çok özledim;
Gönlüm bir oyana bir buyana savrulur.

Vey ırmağının altında,
Ruhlar galebe çalar;
Suları fokur fokur kaynar.
Kırk ceriyle Çin sarayını basan,
Ölümsüz kahramanlarla birlikte,
Türkistanım , Türkistanım diye avunur.