0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
282
Okunma
Düştüm defalarca,
Toprak beni çağırdı,
Yine kalktım, ayaklarımda yaralar,
Çünkü yıkılmak değil,
Ayağa kalkmakmış insanın adı.
Kimi günler güldüm rüzgara karşı,
Kimi günler acı,
Sessizce içime sızdı,
Görünmez iplere bağladım,
Ruhumun en derin yaralarını.
Bir yol çizdim,
Fırtınalarla dans ettim,
İnadına gülümseyerek,
Hayata tutundum her anında,
Düşse de yıldızlar, ben ayakta kaldım.
Eğer bir gün düşersem yine,
Ve karanlık bastırırsa,
Hatırlat bana, içimdeki ateşi,
Çünkü en karanlık gece bile,
O bir sabah içer kadehi.
Bekle Güneş!
Çünkü bir insanın kalbine dokunduğum her an,
Bir yıldız gibi kayarım gökyüzünden,
Ve her gün,
Yaralarımızla dans ederiz hayata.
5.0
100% (3)
