0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
262
Okunma
Karanlık bir kaosta belirdi
Küçük sarı bir ışık huzmesi
Savaştıkça karanlığa karşı
Çoğaldı, çoğaldı kırmızılaştı
Aşk oldu dillerde, yüreklerde kırmızı
İşte, o gündür bugündür
Yer döner, gök döner, canlar döner
Döndükçe erer erenler kırmızı
Gül neden sessiz kalır
Üstüne konarken arı
Kalp odalarını ısıtır da kırmızı
Dudaklara ben düşer kan kırmızı
Aşkın doğru yönü neresiydi
Ne zaman doğru, diye bir yöne dönsem
Zeytin ağaçlarının gölgesi arkama düşüyor
Ben dönerim, gölgeler döner
Sonra yönler anlamını yitirir
Kavurur bedenimi kırmızı
O an, düşlerimde demlerim kırmızı
İçer, içer içerim kırmızı
Baştan başa kırmızı bu topraklarda
Zaman uyanırken uykusundan bir sır gibi
Mor yeşil dağlar arasından Zeus
Bu savaş hiç bitmeyecek, der gibi
Bakar, bakar kırmızı
Afrodit de denizin tam kucağında
Nispet edercesine kışkırtıcılığını
5.0
100% (3)
