Değer mi diyorum

Değer mi kırdığınız kalplere
Yaktığınız canlara
Aldığınız ahlara değer mi?

Sizin umursamadıniz umutlar
Ya o insanın tutunduğu tek dalsa

Sizin yaktığınız hayaller
Ya o insani ayakta tutan
Tek şey ise

Hiç ettiğiniz duygular
Piç ettiğiniz safliklar
Ya Bir gün Allah hesabını sorarsa?

Sevmediğiniz insanlara
Nasıl sever gibi bakarsınız?
Nasıl öyle büyük bir ustalıkla
Hayaller kurdurup
Yeminler sözler verirsiniz
İnsan yanınızdan utanmaz mısınız?

O temiz kalplerin
O iyi insanların
O masum temiz sevenlerin
Tek suçları
Sizler gibi çirkin insanlara mı rastlamak?

Ayrılığın bile Bir onuru şerefi vardır
Giderken bile dürüst olmalı insan
Daha az acıtmalı
Daha az üzmeli
Ayrılık bile
Özü sözü belli
Onurlu şerefli insanların işi

Acıtarak kanatarak
Eziyet ederek günlerce
SONRA
Bizden olmayacakti
Ben bilerek yaptım
Seni kendimden soğutmak için
Yalanları ile
Kalp kırmak ayrılık değil
Şerefsizliktir.

Bı özür borçlusunuz
Sizi Kendi kadar insan görüp sevenlere
Bı özür borçlusunuz
Kirli yüreğinize
Tertemiz sevgiler ekenlere

Ve bir vebal borçlusunuz
Giderken bile size sizden daha dürüst olanlara

Issız şair murat arslan
Kalemin Sesi