EY DÜNYA
Ey dünya sanma seyyidi aldın diye
El verip bağlanırım senin çarkına
Ey dünya sanma yigitsiz kalır bu meydan
Sana bel bağlamam hilenin vardım farkına

Boşadım mevlam gibi seni üç talakta
Hedefim bellidir ruhum hürdür ufukta
Öldükçe dirilir yolun erleri kalmaz yatakta
Ey dünya ne sandın sana bel baglarmiyım ben

Seyidim sen gittin ardından Katille barismayiz biz
Seyidim sen gittin el koyunda bağlamayiz biz
Seyidim sen gittin emaneti sahipsiz bırakmayız biz
Ne sandın ki ey dünya senin zulmüne alışır mıyız?

Bizim bu davamız kerbelada başladı
O gün bugün yezitler hep bizi taşladı
Onur yazdık adımızın önüne hain bizi fişledi
Ne sandın ey dünya seyyide boş boş ağlar mıyız? biz

Gözler önünde yaşamak zor ölmekse kolay
Kıymetsiz olmuş bebeklerin bu ne vahim bir laylay
Zilletde (ile) yaşamak olmuş ümmette olay
Ne sandın ey dünya zalime baş eğer miyiz? biz

Yüreği gam dolan rehberim
Kasım gibi serdari ölen rehberim
Reisinin tabutunu tutan rehberim
Haniyeye Nasrallah’a içi yanan rehberim

Doğdu güneş gazze’den bir Ekim gecesinde
Yankılandı direniş batının her hücresinde
Şairlerin sözünde haklı her hecesinde
Ne sandın ey dünya umudumuz engel tanır mı? Bizim

Medyada fitne damlar hainin dilinden
Zalime yamak olan ne anlar mazlum halinden
Zulümde zulme kaldi bu ahmaklarin elinden
Ne sandın ey dünya onlar ile aynı safta olur muyuz? Biz

Dayan kanlı coğrafyam dayan
Sonu gelince zulmü arttı zalimin dayan
Kurtuluşa tüm kapılar açıldı dayan
Sahip gelir şafak yakındır dayan
Sahibimiz gelir zuhur yakındır dayan

İzzet CAF /30.Eylül 2024/İstanbul