0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
234
Okunma
Mahsurlu bir öyküdür bu
Hep tersten okunur
Ben Aşuk,
Aldım hayalini karşıma
Maşuk un,
Ve dedim ki:
"Yalnızken
Yanımda yokken bile
Hep benimlesin de,
Yakınımda
Yöremde
Yanımdayken bile
Neden uzaksın bana;
Ben böyle mahsur
Böyle muhtaçken sana?
Ben ki Aşuk
Kendimi,
Benden öte beni bile
Maşuk a
Yani
Adamışken sana,
Mahsuru yok belki
Senin
Bensiz kalman!
Ya
Sen hiç
Sensiz kaldın mı?
Ben gibi Aşuk
Mümkün ile mahsur dolaşık,
Maşuk sun sevilmeye müptela,
Sen hep
Pek bi alışık,
Ya ben,
Ah ben bir garip Aşuk
Yüreğimi rehin k/oydum
İpoteklidir gayri
Gözlerim
Yüreğim
Ayaklarım
Kulaklarım,
Bir tek
Sende ölüp,
Sende dirilmeye alışık.."
14/EKİM/2024
