Hicranla hüzünle, anmakta gönlüm,
Kalbimde cânanım, ruhumda cânım.
Andıkça hasretle yanmakta gönlüm;
Şimdi bir vuslata, kalpten şâyânım.!

Severken ağlayan, bîçâreyim ben,
Muzdarip, derbeder, âvâreyim ben,
Dökülüp saçılmış, virâneyim ben;
Şimdi dört mevsim de, oldu hazânım..

Güller gülse bile ağlıyor bülbül,
Izdırap yüklüdür şimdi bu gönül;
Bilmem! nasıl eder insan tahammül?
Ruhumda âh-u zâr, dilde figânım.

Yıldım viran oldum, ümidim soldu,
Al beni yanına, günlerim doldu,
Bu günahkar kulun, affı ne oldu,
İzaha ne gerek, zaten ayânım...

Bir imdat edecek yoktur bilirsin,
Gönlü âzâd edip, derdi silersin;
Kalpler aşkın ile, huzura ersin,
Sinem hep muzdarip, gözde giryânım..

Yaptığın besteyi, kalbime söylet!
Vur nağmelerini, ruhuma dinlet!
Aşkını sevdanı, gönlüme vadet!
Kalmadı gözde fer, dizde dermânım..!

...andelip...