Nefsinin söylediği, yalanlarına kanma.
Hakikat kıskacında, hepsi ezilir bir gün.
Zirveleri kaplayan, karlar erimez sanma.
Gün ışığı vurdukça,, buzlar çözülür bir gün.

Anmak istemediğin, mazinden kalan izler.
Kulağında çınlayan, kahreden acı sözler.
Yıllar yılı içini, kavuran bütün közler.
İnci olup gerdana, hepsi dizilir bir gün.

Hayatını bir anda, tersine döndürecek.
Çektiğin acıları, aniden dindirecek.
Gelip senin kapına, yükünü indirecek.
Mutluluk yüklü kervan, yola düzülür bir gün.

Sana doğrulan oklar, yayındayken kırılır.
İlahi adaletin, mahkemesi kurulur.
Haset ehli zaptolup, zincirlere vurulur.
Ömrünü heba eden, büyü bozulur bir gün.

Fırtınada sağlam dur, kayığını batırma.
Sakın gönül bağında, ayrık otu bitirme.
Tasalanma, dert etme, umudunu yitirme.
Kalan ömrüne kader, tekrar yazılır bir gün.

(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)