0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1172
Okunma
Artık yıldım, bıktım!
Böyle yaşamaktan!
Bir son bahar sesiydi, sanki bütün ömrüm!
Serin, rüzgarlı ve dağınık bir türkü kokusu gibiydi hislerim!
Gençtim!
Ama yorgundu çocukluğum!
Çünkü dökülen son bahar yapraklarına takıldı mutluluğum!
Üzgün bir çocuğun yalnızlığı kadar saydam kalabilseydim!
Ömrüm derdim! Ömrüm nasıl da dolu geçmiştir!
Ölebilirim artık rahatlıkla!
Ben ne geceydim cana!
Ne de sabahttım sana!
Sen benim içim de
Koskoca bir dünya gibi dönerken!
Ne haddimeydi bana gökyüzü olmak!
Ben hiç bir şey değildim sen varken!
Ömrü bilmezdim yılları gün gün aşarken!
Hayata küsmezdim sen kalbimdeyken!
Yudumladığım suyun!
Kışın yazın ve doğan güneşlerin
Tek nefesiydin sen!
Dinçer Dayı
5.0
100% (2)
