KARA KADER

Artık gizlenmek istiyorum
Herşeyden,
Herkesten,
Belkide kendimden bile..
O yüzdenmidir bilmem ama
Bugun saklambaç oynamak istedim kendimle...
Söbelemeliydim bellki de çocukluğumu
Çünkü elimde
Koşmaktan yorulmuş
nefes nefese kalmış bir gençliğim bile kalmadı..
Belki de ebe olmanın tamam zamanıydı
Tamam ben ebeyim diyerek başlamalıydım
saymaya...
Ve öylesine uzun saymalıydım ki
Herkes saklandi bir köşeye..

Dedim ya öyle uzun saymalıydım
Ve saklanacak yeri olmalıydı
Çocukluğumun
Hayallerimin
Özlemlerimin
Yaptığım ver yapamadığım şeylerin..
Sonra da büyük bir sessizlik içinde
Kim önce yakalanacak diye beklemeliydiler..
Belli mi olur belki bir hata yapardım
Tıpkı eski günler de olduğu gibi
Sonra bir ses yükselirdi yine
Çanak çömlek patladi diye..

İşte o zaman
Hepsi heyecanla çıkardı ortaya
Belki bana yine bana gülmeye başlar
Ben yine ebe olurdum
Yine her zaman olduğu gibi
Ve kandırdık seni derlerdi..
Evet belki o zaman kurtulurdu
Çocukluğum
Hayallerim..
Ama yen ben
Ya ben
Yine yanlış seçim ve
Yine ebe benim..
Acaba;
Bu benim kaderim mi
Yoksa ben çok mu saf’ım.

Bilmiyorum ne yapmam gerek..
Ama net olarak bildiğim tek şey var
O da;
Bunca sitem,
Bunca acı arasında
Artık çok yoruldum...
Ve kaderimi de oyuncak yaptım
Kendi ellerimle..
Belki de
Kaderin oyuncağı oldum bilmeden..
Şimdi o kadar çelişki var ki..
Neresini duzeltmem gerek bilmiyorum..
Artık ne dostluklar gerçek
Ne de sevgiler..
Aşklarım bile yamalı değil....
Hepsinin üstünde delik deşik olmuş
Sahte giyisiler var..
Hani o koca yamaları kapatmak için uğraşam diyorum da...
Peki hayat denen su kısacık zaman yetermi ki
Böyle akıp giderken avuçlarımdan...

Şimdi ne yapmam lazım
Nerden başlamam gerek acaba
Bir daha
Hayaller üzerine güzel günler yazabilirim
desem
Yine tüm güzellikleri ıskalarmiyim ki
Ya da cok mu iyi niyetli olmam gerek
El uzattıp sarılmalımıyım diyeceğim ama
Ya yine kazıklanırsam
Ya gülümsetmek mutlu etmek istedikce
Yine ağlarsam..
Şu insanlar biraz
Dürüst ve temiz olsun diye çığlıklar atarken
Ya yine yalanlar denizinde boğulursam..
Eee o zaman ne yaparım
Yine kendi kaderimi
Kendim mi karalamaliyim
Yok sa karanlık dünyamda
Yeniden mi kaybolmalıyım...
Bilmiyorumm
Bildiğim tek bir hakikat var
Şimdi gözyaşlarım avuçlarımda bir alev topu.
Ve sadece oku diyorum kendi kendime..
Oku Kara Kaderini...
Ve sakın ayırma gözlerini kelimelerden...
Ayırma gözlerini kendinden...