ARALIK ÜŞÜMELERİ

Bazen düşünüyorum da;
Ne güzeldik biz seninle..
Bak şimdi sensiz bir ay daha geldi
Aralık sanki bir sarı yeşil mevsim gibi
Döküyor birer birer yapraklarımı
Belki de bu son hikayeydi
Belki de unutulan, yorgun bir sevdam var kapımda
Yokluğun desem o da zor
Sesin desem o da yok şimdi
Bir fısıltı gibi yapraklarla onlarda gitti
Belki de bir şarkının
Bir şiirin sözlerine gizlendi özlemim
Ve hüznün mevsiminde
Yüreğimdeki Aralık Üşümeleri ile
Gözümün gözyaşında vedalaşıyorum seninle..

Şimdi beni bir görsen sen
Sanki imkansızın ortasında
Bir yerde sıkışmış gibiyim
Yağmuru bekleyen kupkuru bir toprak
özlüyorum seni..
Ve kalbimdeki acı,
Yüreğimdeki yara ile
Dilime lal sözcükler dolduruyorum...
Sonra gönlüme tutsak ettiğim
Sevdamın boynuna sarılıyorum.
Aslına bakarsan;
Bu benim yalnızlığımın
İlk cemresi de değil ki..
Daha öncede gitmiştin sen..
Ama bu sefer dönmeyeceksin biliyorum..
Bildiğim içinde,
Takvimden bir ay daha düşüyorum.
Düşerken de bir not yazıyorum...
"Yine vuslat mahşere kaldı
Sensiz her yer uzak.
Belli ki bu sonda olmayacak,
Yine hazan savuracak yüreğimi.
Belli ki;
Sararmış kaldırımlarda dolaşırken,
Ve ellerim üşürken
Ben yine en çok da sesini,
Bir de gülüşünü özleyeceğim."

Ah be özledim dediğim..
Ama özlemini de,
Hiç bir yere sığdıramadığım sevdam..
Sanırım ben seni sevmeyide,
Tam olarak beceremedim..
Ya da yanlız kalmaktan,
En sevdiği oyuncağını kaybetmekten
korkan bir çocuktu içimdeki..
Seni nereye koyacağımı da hiç bilemedim..
Elime,gözüme,yüzüme bulaştırdım hep..
Ama asıl olduğun yeri de,
Yani tenimi, canımı da,
Sana hiç gösteremedim..
Şimdi sen yoksun ya;
Gözlerim nereye baksa ,
Ellerim neye dokunsa,
Ben yine seni arıyorum..
Ve yokluğundan öylesine ağlıyorum ki..
Öylesine korkuyorum ki..
İnan sensiz nefes bile alamıyorum..

Dedim ya sevdiğim.
Simdi kapıda yokluğun,
Aylardan Aralık..
Ben sensiz çok korkuyorum
Ben sensiz nefes dahi alamıyorum..
Yokluğun da dalında kurumuş bir yaprak gibiyim..
Ve özleminden düşmek ile tutunmak arasındayım..
Hani sensizliğimi merak ediyorsan
Onu da sorma bana diyesim var..
Çünkü sen de biliyorsun ya...
Mevsimlerden kış..
Aylardan Aralık..
Bir parça yanlızlık..
Biraz da soguk..
Ama en kötüsü ise
Yokluğundan üşümek..
Yine de;
Sen beni merak da etme..
Bak kış da başlıyor sevdiğim!
Ne olur en azından sen bari
İyi bak kendine
Sıkı giyin,
Sakın ola üşütme..
Ve gözlerinde ki bakışları da,
Hiç kimseye ,
Hiçbir şeye teslim etme..