Gezdim de dünyayı zengin görmedim
Secdesiz alınlar, gönüller bomboş.
Yüzlerden tanıdım isim sormadım
Kürklerin içinde bedenler bomboş.

Râhmet sağnak, sağnak yağar seherde
Rızıklar dağılır müminler nerde
Cenneti andıran, boş camiler de
Beş vakit davet var,öğünler bomboş.

Dünyanın zevkine öyle dalmışlar
Hepsi birer robot, gibi olmuşlar
Doymak bilmedikçe hortum salmışlar
Mideler lebaleb, beyinler bomboş.

Meşguliyet öyle çok ki, bitmiyor
Planlarımıza ömür yetmiyor
Okumak cahili adam etmiyor
Akıllar bulanık, zihinler bomboş.

Kimse üstlenmiyor, ortada hata
Kendine olmalı kişi zabıta
Çıkılmaz zirveye, yan yata yata
Arafata doğru gidenler bomboş.

Vaktini hor kullan, sonsuz gibi saç
Allah’ın emrinden, uzaklaş ve kaç
Bil ki odun olur gölgesiz ağaç
Ömürler zayiat, ölenler bomboş.

Hicranî’m Hakk için bugün ne yaptın?
Ahiret yolunda kaç adım attın?
Dağları mı deldin, çölde mi yattın?
Dünlerin zarar da, bugünler bomboş...

Nuriye Akyol
03/2/2022


Görsel alıntıdır.