Yazan yazmış yazısını,
En karasıyla,
Karnı doymaz garibanın,
El parasıyla,
Sözü geçmez’ki biryer’de,
Derdin söylesin,
Kürk’e yedirmeyin artık,
Garipler yesin.

Merttir boyun eğemez
Namert aşına,
Nerde bir musibet var’sa
Gelir başına,
Ölse açım demez can gardaşına,
Kürke yedirmeyin artık,
Garipler yesin.

Ekin’i harman’a düşer
Kendi savrulur,
Kula minnet etmez
Öz yağıyla kavrulur,
Mesele memleket ise şayet
Hem vurur hem vurulur,
Kürke yedirmeyin artık,
Garipler yesin .

Sofrasında kuru soğan,
Baş köşede bulgur aşı,
Misafirsiz karnı doymaz
Çağırır bacı Gardaşı,
Yokluğa zerre gamlanmaz şükürden akar gözyaşı,
Kürke yedirmeyin artık,
Garipler yesin.

Yüreğine Sevda düşse,
Vuruldum sanır,
Açamaz yâre derdini,
Lâl olur kalır,
Gözünün gördüğünü,
Zengin elinden alır,
Kürke yedirmeyin artık,
Garipler yesin.

Helal lokma peşindedir,
Bakar işine,
Haram kuyruk sallasada
Düşmez peşine,
İman bağıyla bağlıdır
Toprağına taşına,
Kürke yedirmeyin artık,
Garipler yesin

FEVZİ EMİR YILMAZ