Yıllar yılı neler gördük ikimiz

Kalp kırıldı, taş kesildi dizimiz

Gel ben sana anlatayım biz kimiz

Ey gözlerim ey !



İsmail’ce koşuşurduk Mina’da

Bilal idik Kâbe adlı binada

Cehennemi aştık Turî Sina’da

Yay gözlerim yay !



Biz ki calût karşısında Davut’tuk

Nasıl Medine’den geçip Roma’yı tuttuk ?

Nemrut ateşinde İbrahim unuttuk

Vay gözlerim vay !



Kırağı düşer dalına çamlar inler

Deşer pencereyi soğuk damlar inler

Mezar da ki nice kahramanlar inler

Say gözlerim say !



Sorma bu hal nedir ne iştir

Yüreğimizi kemiren deccali diştir

Bu nereye bu nereye gidiştir

Hey gözlerim hey !



Yunus gibi belâ kabında pişsem

Mevlâna’yla yansam Mesnevi’yle sevişsem

Bir yol bulup şu göklere erişsem

Hay gözlerim hay !



O ki kulakları yalnız kaşırdı

Nefsi İlâh edip göğe taşırdı

Allah’ın sığdığı kalbi şeytan aşırdı

Duy gözlerim duy !



Bilesin ki sabır taşı değilim

Bu girdabın sonu başı değilim

Arş’ı sarsan bir gözyaşı değilim

Oy gözlerim oy !



Artık bu ahvalde ok yaydan çıktı

Sakağı dörtnala taydan çıktı

Çelme takıp dünyasına insanlık

Huydan gelipte haydan çıktı

Huy gözlerim huy !




- Bil ki ey gözlerim insanlık ,

İnsanlıktan çıktı !"




Serhat Aygün Tüfekçi


Sakağı (ölümcül bir at hastalığı)