0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
255
Okunma
nicelerine der bir uykuyu yollarken,
annem önceleri anlayamazdım,
çocuktum, ellerimde kırmızı bilezikleri sallarken,
bebeğimi giydirip uyuturken,
sahi neydi ki?
uykunun uykusuzluğu mu,
hülyanın ekşisi,
vücudun ağırlığı mı?
kafamın içinde kayboluyorum,
kah üç yaşında bir bebe,
kah otuzunda bir anne,
kah elliye merdiven dayamış bir cüce,
ben tüm bu tükenmişlik içinde,
yolu izi kaybetmiş bir izci,
şimdi uykunun uykusuzluğu,
sarıp sarmalayan kollarımda,
ninniler söyleyen üç yaşım,
saçı dökülmüş başım,
ha bitti ha bitecek,
iki gözüm ömür denen oya…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
