hoyrat bir poyraz
buruşturur nilüferleri
soğuk ve ellerim buz
ayaz bir kızıl damlar

yüreğimin sızısı

son durağa varmamıştır
acı durmamıştır


henüz
kalbim seni unutmamıştır

açtığın yaranın yakasına
mehtap düşerken

rüzgar re minör inler



bilmezsin yaram

okyanuslar kadar derindir
özlemle bakarım mehtaba
volta attığım turların saatinde


kalbim çöllerdeki kervan

gözlerinde solur hatıralarım
iflah olmaz çölün
güneşinden soyulur kabuklarım
kumlarına gölge niyetine sarılırım
gözlerim düşlerde gözlerine asılır
isyanım engin dağları deler geçer


çarmıha asılır bedenim
nilüfer tarlasına düşer

kanım taze ve

daha pıhtılaşmamış
kızıl aşk damlasıdır


eylül gecelerinde
bülbüller daha açı öter
göz göze tutuşmuşuz
iki gözümün çiçeği



karanlık odam ve
mazinin alev şeridi hazırlanır
alevlenen isyanlarda

canım bir kez daha usul usul içten içe yanar….