Oğuzdan geliyor yiğittir soyu
Sert mizaçlı olur güzeldir huyu
Konar göçer olmuş asırlar boyu
Uzun yollardan sor Emirdağlıyı.

Emir baba yorgun düşmüş dağında
Mor üzüm yetişmiş asma bağında
Sevdalar yaşanmış gençlik çağında
Gonca güllerden sor Emirdağlıyı.

Gurbeti han olmuş hasretlik hancı
Kalplere düşürmüş ince bir sancı
Yurdunda gavurcu yadda yabancı
Gurbet ellerden sor Emirdağlıyı.

Adaçal’a yorgun dede yaslanmış
Sanma sakın deli gönül uslanmış
Sevgi yağmurunda yürek ıslanmış
Tatlı dillerden sor Emirdağlıyı.

Ata yurtla ana yurdu görmüşler
Kanıyla bayrağa rengi vermişler
Özgür vatanlarda hayat sürmüşler
Coşan sellerden sor Emirdağlıyı.

Emirdağ’ı yayla, yayla yurt olmuş
Koyunla kuzunun sesiyle dolmuş
Çeşmeler başında sevdalar kalmış
Yanık küllerden sor Emirdağlıyı.

Yürekler yaralı hasret harından
Gönüller hüzünlü gurbet zarından
Döneni olmamış yolun zorundan
Kırık dallardan sor Emirdağlıyı.

Kar eksilmez Yellibel’in başında
Anılar saklanmış her bir taşında
Akıl baştan gider sevme yaşında
Geçen yıllardan sor Emirdağlıyı.

Soy sürer demişler asalet asıl
Gurbet elde yiter gelecek nesil
Kederde yolumuz bak usul, usul
Garip hallerden sor Emirdağlıyı.

Kadir özden vurgun Emirdağ’ına
Sevgiler işlenmiş gönül bağına
Tabip çare olmaz yürek yağına
Seven kullardan sor Emirdağlıyı.

A. Kadir YALDIZKAYA