Bir avuç aydınlıkla gel kangren gecelerime
bir yudum sevgi sür
n’olur
kanayan sensizliğime
gözyaşı nehirlerinde ıslandı
üşüyor sevdan
sis çöküyor üstüne
ızdırabımın ateşini körüklüyor sensizliğin ayazı
gel, ısıt gülüşlerinde
gel ki
ateş böceklerinden önce göreyim baharı, yazı
kirpiklerim den yüreğim akıyor
bağırıyorum sensiz gecelere
yoksun
sen yoksun
yüreğim kanıyor
içimde yangınlar biriktiriyorum kor kor
sensizliğe uzanan avuçlarım yanıyor, bir ara bir sor
gel, karanlıklar aydınlansın
ay nurlansın
yıldızlar yolunu bulsun
gel de,
şafaklar doğsun gecelerime
bir tutam barışla gel
dost güvercinler kanat çırpsın maviliklere
toya, düğüne dursun yüreğim
umutlar uçurayım göğe
gel ki
ayrılıklara uyanmasın gözlerim
vuslatın hançeri ışıldasın göğsümde
yarım kalmasın sevmelerim
uzat ellerini
tut yüreğimi
tut ki
acılar gezinmesin döşümde
cayır cayır yandım hasretinle
yandım özledim
ağıt ağıt dillerde söyledim,
söyledim özledim
gel,
şifa bulsun yaralarım
gel
gel ki
bulutlara rehin düşmesin ağlamalarım
Çiğdem Çimen