Kevser suyu akıtan, 

on musluklu bir rahmet çeşmesin den diledim seni 

göz yaşımda yeşerttim sevgini 

çoğaldım seninle 

çoğalttım seni 

düşürür müyüm sevdamın kan kırmızı rengine 

bir tek kar tanesini 


acıları yokladım yüreğim seni yaşarken 

her derdi her kasveti her ihaneti vira bismillah la karşıladım 

alev alev kor olup yüreğimin derinine düştü her parçan 


korkularım pay ettikleri ayrılığı 

benim adıma yedi düvele dağıtır 

ölümle yan yana şeytan 

mutluluğum ağzında geviş getirir 

içimde katar katar kuşku tankerleri geçerken 

büyük sabırla haşlandım 

Alinin kılıcıyla düzeltim eğri büğrü olan tüm düşünceleri 


çile çiçeklerinden öğrendim solmamayı 

yoruldum 

düştüm 

tükendim dediğim de 

sevdan dil altı olur 

yeniden çarpar bu yürek 

çığlık çığlık beste olursun dilimde 


dağlardan öğrendim 

bir adam boyu kar yağsa da yıkılmayacağını 

bir uçurum çiçeğinden feyz aldım 

yaşama sıkıca tutunmayı 


bin bir dert eklenirken lügatime 

yüreğine yaslanıp, soluklandım 

seninle çoğaldım 

aşk gibi 

sevda gibi 


bir elif gibi mağrur 

bir mim gibi mesrur 

düştüm yollara 

İbrahim ’in baltasıyla kırdım önümdeki tüm putları 

yediler kırklar adına 

şiirlere sar beni 

gönül kıyılarım kurumasın kerbela misali 




Çiğdem Çimen