Nefs-i mü’ defayım kendi içimde.
Tanık benim, sanık benim ,hakim bey.
Bir siyah tel var mı? Bak şu sacımda,
Şahit benim, tanık benim, hakim bey.

Kadehine koyar, içerdi beni.
Son dip yarışında, geçerdi beni.
Ateş çemberinden, geçirdi beni.
Duman benim, yanık benim, hakim bey.

Sanki bir güldü, bahar ayında.
Gelsin neredeymiş, bir arayın da.
O yerini buldu, kalp sarayında.
Şu dünyada, konuk benim, hakim bey.

Bazen gönül, iki sever, birler ya,
Gök çarpışır, yağmaz ama, gürler ya,
Mum dibine, ışık vermez, derler ya,
Bu sevda da, sönük benim, hakim bey.

Bu kadın canımı, yoklara kattı,
Daha ilk yokuşta, aşkımı sattı,
Bir çulmuşum gibi, kullandı attı,
Kobay benim, denek benim, hakim bey.

Kahıroğlan derdim, nere süreyim.
Evin çatısında, çürük direğim.
Görünce çırpınan, benim yüreğim.
Elham benim, panik benim, hakim bey.