Çocuğum, af olur diyerek geçtin.
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.
Gençlik çağlarında hoş deyip içtin.
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.

Her çeşit dostunla düşüp, dolaştın.
Nahoş bir hayata fazla bulaştın.
Emsal musallada, gülüp yılıştın.
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.

Anaya, babaya isyanda hoştun.
Dini bilgin yoktu, hesapta boştun.
Her çeşit çalgıya oynayıp, koştun.
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.

Deden, baban, anan sendedir sıra.
Çetele dökülür, çıkar fatura.
Defterin rengi ya, beyaz ya kara
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.

Bayramdan bayrama bile kılmadın.
Giden tabutlardan ibret almadın.
Yüreğine bir an korku salmadın.
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.

Yirmi, otuz derken kırkı da geçtin.
Elli, altmış, yetmiş, seksen mi seçtin.
Yetsin artık, boşa akılsız uçtun.
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.

Bunca ibadeti nasıl ödersin?
Torban boşsa hangi yüzle gidersin?
Dursunî de suçlu, ona ne dersin?
Geç kalmış değilsin, dön Allah’a dön.

Dursun Yeşil – 27/02/2008