Hani yangın yerinden arta kalan
Soğuk rüzgar küspesi
Dağınıklığım
Ne kadar kalıntıysa „anlar“
Sevişme artığı hazlar gibi
Yıkandıkça
Yağmurlarım da
Sen ıslanırsın ben arınırım
Soğudukça yerin
Ellerinin hüzün dokumalı, sevda yamalı
Örtüsünü
Çekerim omuzlarıma
Aşk giyerim…


Düş/tüm gözlerine, z/aman
Dedik mi
İhanet etmeden dudak arası yeminlerin
Ağırlığınca
Bilinmez limanlarında ömrün yol alan
Güvertesi umut kuşlarına
Hep acık bir gemi gibi
yalpalansakta
Kırık bir sazın nağmelerinde dile gelmiş
Sen/ ben/izli
Köşeleri yontulmuş,duvarları oyulmuş
Bir mabet
Küf tutan sorgulamalarinda
yargıcın
Tapınmadık mı sancılı bir sevdanın iç
Kanamaların da
Kıvranırken..


Şimdi
Ellerini bana uzat/ma zamanıdır sevdiğim..
Sana kesilmişken
Ödenmemiş faturası
Düşlerimin
Prangalar arası bir ihanetin gölgesi
Düşmedikçe
Kirpiklerime
cesurum ben…
dokundukça ten/harabelerime…







dip not:
.......aşk ben/im
.............şiir ben/im
öyle yaziyor, sen/dağınık kimliğim de










YILDIZ